Το Γιν του Γιανγκ στην αγορά
Τι το 'θελα να πιάσω να τακτοποιήσω τη ντουλάπα μου? Ουτε και ξέρω πόσα χρόνια είχα να το κάνω. Μεταξύ άλλων άχρηστων αντικειμένων που ανέσυρα, και ένα γιλέκο για μασάζ. Ξέρεις, απ αυτά που τα φοράς, στηνεσαι δίπλα σε μια μπρίζα σαν επαναφορτιζόμενος ρόμποκομπ και σε λίγη ώρα σε έχει κάνει σαν πουτίγκα απο το χτύπημα.
Κάθομαι τώρα και σκέφτομαι. Πότε το πήρα εγώ αυτό? Γιατί να το πήρα άραγε? Κι αν χρειαζόμουν κάτι τέτοιο, γιατί το άφησα τόσα χρόνια μέσα στο κουτί του?
"Περασμένα μεγαλεία και θυμώντας τα να κλαίς" απαντώ στον εαυτό μου. Προφανώς είναι άλλο ένα εντελώς άχρηστο αντικείμενο που αποκτήθηκε την εποχή που τριγυρνούσαμε στους διαδρόμους των πολυκαταστημάτων σαν αποχαυνωμένοι, με μόνο σκοπό να γεμίζουμε το καρότσι μας και να αδειάσουμε το πορτοφόλι μας.Κάτι τέτοιες στιγμές διαπιστώνω πόσο έχει αλλάξει η καταναλωτική μας συμπεριφορά στα χρόνια αυτά της κρίσης.
Κατ αρχήν, μειώσαμε τις επισκέψεις μας στα καταστήματα. Στα χρόνια της οικονομικής κρεπάλης, που μας έχανες που μας έβρισκες, σε κάποιο ράφι εμπορικού τεντωνόμασταν. Τώρα στεκόμαστε στη βιτρίνα μόνο για να καθρεφτιστούμε, και αν πέσει στο μάτι μας καμιά τιμή τρέχουμε πιο γρήγορα κι απο τους Πέρσες στο Μαραθώνα.
Κι ενώ τώρα, κοιτάμε τον συνομιλητή μας στα μάτια, τότε τον κοιτούσαμε στο αριστερό μέρος του στήθους του, όπου αναζητούσαμε την επωνυμία του ρούχου του.
Αλλαξε ακόμα και ο τρόπος που βλέπουμε τις διαφημίσεις στη τηλεόραση. Ενώ παλιά μας ενδιέφερε oτι καινούριο κυκλοφορούσε, τώρα το ενδιαφέρον μετατοπίστηκε στις προσφορές εταιρειών και καταστημάτων.
Αν και όλα αυτά φαίνονται φυσιολογικά μετά από 5-6 χρόνια συνεχιζόμενης ύφεσης, μάλλον έρχονται σε πλήρη αντίθεση με ένα μοντέλο ζωής που κυριάρχησε τα είκοσι χρόνια που προηγήθηκαν της κρίσης, σύμφωνα με το οποίο ορίζαμε τη ζωή μας με βάση την καταναλωτική μας δυνατότητα και όχι την πραγματική οικονομική μας ικανότητα.
Κι επειδή όλοι είμαστε καταναλωτές και όλοι επαγγελματίες, στη νέα αυτή οικονομική πραγματικότητα καλούμαστε να αποτελέσουμε το Γιν του Γιανγκ και αντιστρόφως. Σύμφωνα με την Ταοική φιλοσοφία αν η ροή της ενέργειας του Τσι ανάμεσα στα στοιχεία Γιν και Γιανγκ σταματήσει, το άτομο αρρωσταίνει. Και για να διατηρήσουμε την υγεία στην σημερινή αγορά πρέπει να διατηρήσουμε την ροή ανάμεσα στον εμπορικό - επαγγελματικό κόσμο και τον καταναλωτή.
Και σε ρωτάω τώρα. Αν κάθε φορά που καταπιάνεσαι να τακτοποιήσεις την ντουλάπα σου χάνεσαι σε τέτοιου είδους φιλοσοφικές αναζητήσεις, πόσο συχνά θα το έκανες?
Πάω να συνεχίσω μπας και βρω κι άλλα πεταμένα λεφτά που θα με κάνουν να γυρίσω έστω και νοερά στην εποχή των παχιών αγελάδων.
